Enfeksiyon hastalıklarının tanısı anemnez, fiziki muayene ve laboratuvar yöntemleri ile konur.
Enfeksiyon hastalıklarında, laboratuar tanı yöntemleri önem taşır.Laboratuar yöntemleri iki ana grupta incelenir.
Non-Spesifik Tanı Yöntemleri
Non-spesifik yöntemler periferik kan tetkikleri, sedimantasyon ile idrar ve gaitanın rutin tetkikleridir.
Periferik Kan
Periferik kanda en çok lökosit ve eritrosit sayıları ve şekillerine bakılmaktadır. Enfeksiyon hastalıklarının bazısında lökosit sayısı artarken bazısında da azalır.
- Lökosid sayısının kanda artmasına lökositoz denir.
- Lökosit sayısının normalden az olmasına lökopeni denir.
- Kanın hücresel bölümünün kan hacmine göre oranına hematokrit denir.
-Hematokrit, enfeksiyon hastalıklarının teşhisinde kullanılan tanı
yöntemlerindendir.
- Eritrosit sayısının normal değerden az olmasına eritrositopeni; eritrositin fazla olmasına eritrositoz denir.
Sedimantasyon
Eritrositlerin, birim zamandaki çökme hızına sedimantasyon denmektedir. Akut ve kronik enfeksiyon hastalıklarında( pnömoni, tüberküloz ve sepsis gibi hastalıklarda). sedimantasyon değeri yüksektir. Sedimantasyon, her enfeksiyon hastalığında kesin bulgu olmadığından nonspesifik (özgün olmayan) tanı yöntemi olarak değerlendirilir.
Biyokimyasal Tanı Yöntemleri
Biyokimyasal tanı yöntemlerinde kullanılan materyaller kan (kan serumu), idrar, BOS, gaita, mide ve duedonum öz sıvıları, vücudun diğer seröz ve sinovial sıvıdır.
İdrar Tetkikleri
Üriner ve boşaltım sistemindeki enfeksiyon hastalıklarında, idrarın fiziksel, kimyasal ve mikroskobik analizleri sonucunda teşhis konmaktadır. İdrarın fiziksel analizinde; rengi, kokusu, dansitesi, pH’ reaksiyonu ve görünümüne bakılır. Kimyasal analizinde ıse protein, bilirubin, hemoglobin, glikoz ve keton cisimlerinin analizi yapılır. İdrarın mikroskobik analizinde, idrarda görülen organik ve inorganik idrar sedimentlerinin analizi yapılır. Tam idrar tahlili sonucu değerlerin yüksek çıkması (patolojik idrar), enfeksiyon
hastalıklarının genel belirtisidir.
Gaita Tetkikleri
Enfeksiyon hastalıklarında, gaitanın fiziksel, kimyasal ve mikroskobik analizleri sonucunda teşhis konmaktadır.
Dışkının rengi, kokusu, dışkıda gizli kan görülmesi ve kültürde mikroorganizmaların üremesi en önemli bulgulardandır. Bu bulgularla, hastalıklar destekleyici (nonspesifik) tanı yöntemleri ile belirlenir. Beslenmeye göre gaitanın rengi ve kokusu değişebilir.
Spesifik Tanı Yöntemleri
Hastalık etkenleri mikrobiyolojik, serolojik (hücre ve doku incelenmesi), immunolojik (romatolojik, organ testleri ve hematolojik testler), radyolojik (röntgen, MR gibi) yöntemlerle belirlenir. Bu yöntemlerle hastalık etkenlerinin görülmesi ya da vücutta oluşan değişikliklerle enfeksiyon hastalıklarının tanısı konur.
Mikrobiyolojik Tanı Yöntemleri
Alınan materyallerde, (kan, gaita, idrar, balgam, BOS, seröz ve sinivoal sıvılar, biyopsi ve lezyonlar ) mikroorganizmaların mikroskopla incelenmesi ya da kültür yapılarak görülmesi ile enfeksiyon hastalığının teşhisi konur. Mikroskopik incelemelerde, santrifüj ve boyama yöntemlerinden faydalanılır. Çeşitli besi yerlerinde kültür yapılarak mikroorganizmalar üretilir. Mikroorganizmaların çeşitlerine göre, laboratuvar tetkikleri de
değişir.
Bakteriyel enfeksiyon hastalıklarında, laboratuar muayenelerinde boğaz kültürü, nazofarinks kültürü, gaita, kan, BOS ve idrar kültürleri yapılır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder